Draagvermogen van de grond
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Het draagvermogen van de grond, ook wel draagkracht genoemd, is het vermogen van de ondergrond om een constructie te ondersteunen zonder dat er onaanvaardbare zettingen of vervormingen optreden.
Omschrijving
Voldoende draagvermogen van de ondergrond is essentieel bij de bouw van constructies zoals gebouwen en kunstwerken om stabiliteit te garanderen en problemen zoals verzakkingen, scheuren of instorting te voorkomen. De draagkracht van de bodem is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de grondsoort en de grondwaterstand. Grondsoorten zoals zand en vast gesteente hebben over het algemeen een grotere draagkracht dan klei en veen, die samendrukbaarder zijn. Een hoge grondwaterstand kan de draagkracht van de bodem verminderen.
Bepaling van het draagvermogen
Het draagvermogen van de grond wordt bepaald middels diverse methoden. Sonderingen zijn hierbij een veelgebruikt instrument. Bij een sondering wordt een kegelvormige punt, de sondeerconus, de grond ingedrukt, waarbij de weerstand van de grond wordt gemeten. Dit geeft informatie over de verschillende grondlagen en hun vastheid. Naast sonderingen kunnen ook plaatproeven worden uitgevoerd, waarbij de inzinking van de grond onder belasting wordt gemeten. Bij projecten met geringe gebouwbelasting kan het draagvermogen soms al worden ingeschat door het graven van een put of een grondboring.
Factoren die draagkracht beïnvloeden
Naast de grondsoort en grondwaterstand zijn er andere factoren die het draagvermogen van de bodem beïnvloeden. Hiertoe behoren onder meer de dichtheid en de consistentie van de grond, de aanwezigheid van organisch materiaal, en eventuele oude ondergrondse structuren. Ook de ontwerpspecificaties van de fundering en het type belasting dat erop komt, spelen een rol bij de interactie met en de benodigde draagkracht van de ondergrond.
Vergelijkbare termen
Grondmechanica
Gebruikte bronnen: